Komunikacja w każdym domu przebiega inaczej, ale we wszystkich jest ona sprawą najważniejszą. Jeśli nie nauczymy się prawidłowo porozumiewać, a co za tym idzie współpracować z własnym dzieckiem, nasze kontakty będą oparte na agresji lub szantażu emocjonalnym. Przez to ktoś zawsze będzie pokonany i nigdy nie dojdzie do porozumienia.
Co robić, by dziecko nas słuchało?
- Spraw, by cię usłyszało. Zawołaj je i nawiąż kontakt wzrokowy. Dzieci zajęte szaloną zabawą często po prostu nie słyszą tego, co do nich mówimy.
- Mów językiem zrozumiałym dla dziecka. Krótko, konkretnie, zwięźle. Jasne polecania łatwiej dziecku zrozumieć.
- Daj wybór, zamiast tłumaczyć. Nie staraj się objaśniać dziecku, dlaczego musi założyć czapkę, wychodząc w zimę na spacer. Maluch nie zrozumie konsekwencji w postaci nabawiania się przeziębienia. Zamiast tego zapytaj: „Zakładasz zieloną czy niebieską czapkę?”.
- Ogranicz zakazy. Jeśli dziecko ciągle słyszy „nie”, przestanie przestrzegać nieustannych zakazów. Zamiast: „nie bałagań”, lepiej powiedz „posprzątaj pokój, proszę”.
- Mów, co czujesz. W ten sposób nauczysz dziecko nazywania własnych uczuć, ale i empatii. Powiedz: „Jest mi smutno, gdy tak do mnie mówisz”. To lepsze niż: „Jesteś niegrzeczny!”.
- Obniż ton głosu. Warto, by zakazy i pochwały nie były wypowiadane tym samym tonem. Jeśli ci na czymś zależy, podkreśl to swoim głosem (i nie mamy na myśli krzyku).
- Nie zakładaj złych intencji. Jeśli nieustannie określamy kogoś mianem „złośliwy”, w końcu takim się staje.
- Bądź konsekwentna. Informuj dziecko o konsekwencjach, jakie wiążą się z jego postępowaniem i... nie zmieniaj potem zdania.
- Ustal jasne zasady. Jeśli chcesz, by dziecko cię słuchało, najpierw ustal, co mu wolno, a czego nie. Pamiętaj, że niektóre zasady mogą się zmieniać i trzeba ustalić to z dzieckiem, podczas gdy inne będą stałe (np. nie wolno bić).
- Zaprzyjaźnijcie się z minutnikiem. Dzieci uwielbiają zawody, nawet gdy walczą tylko z czasem. „Ubierzesz się w 2 minuty?” - to sygnał dla dziecka, że zaczyna się świetne wyzwanie.
- Obracaj problemy w zabawę. „Spóźnię się do pracy”- nie sprawi, że dziecko przyspieszy kroku, lepiej zrób zawody „kto pierwszy do przedszkola?”.
- Pamiętaj! Nagroda działa lepiej niż kara!
Tego nie rób!
- Nie krzycz
- Nie zrzędź
- Nie bij
- Nie oskarżaj
- Nigdy nie mów dziecku, że nie będziesz go kochać, jeśli...
Opracowała: Ewa Gotkowska
Literatura:
- Adele Faber, Elaine Mazlish, „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały?Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?”